Όποιος μπορεί να αποπλανήσει με τρόφιμα έχει εξουσία πάνω σε εκατομμύρια καταναλωτές!
Κάθε μέρα πάιρνουμε περίπου 200 αποφάσεις για φαγητό και ποτό καθώς και 200 πειρασμούς που υποκύπτουμε ή αντιστεκόμαστε.
Γι’ αυτό η αισθησιακή αποπλάνηση δεν είναι πλέον σύμπτωση. Είναι αποτέλεσμα ενός ακριβούς σχεδίου που ετοιμάστηκε στα εργαστήρια της βιομηχανίας τροφίμων. Για παράδειγμα ξέρουν πώς να σπάσουν τη σοκολάτα, πότε να λιώσει και πώς να μυρίζει.
Έχετε υπολογίσει πόσες νιφάδες φρούτων επιτρέπεται να επιπλέουν στον χυμό πορτοκαλιού?
Και ότι για να φαίνονται οι σταφίδες φρέσκες μέσα στα προϊόντα τις εμποτίζουν με γλυκερίνη ενάντια στην ξηρότητα. Οι μηχανικοί τροφίμων μέτρησαν ακόμη και το βέλτιστο σημείο θραύσης για τα τσιπς και έθεσαν όρια.
Η βιομηχανία τροφίμων σχεδιάζει το φαγητό μας.
Η προσπάθεια είναι τεράστια. “Μια κατεψυγμένη πίτσα είναι τόσο περίπλοκη όσο ένα παράγωγο του χρηματοπιστωτικού κλάδου, πράγμα αποδεδειγμένο”.
Περίπου 7500 πρόσθετα περιλαμβάνονται στην εργαλειοθήκη της βιομηχανίας τροφίμων. Έχουν περίπλοκα ονόματα όπως πολυβινυλοπολυπυρρολιδόνη ή μεθυλαιθυλοκυτταρίνη. Ορισμένα από αυτά χρησιμοποιούνται επίσης ως οικοδομικά υλικά, ως παρασιτοκτόνα ή στη βιομηχανία πετρελαίου.
Το ανησυχητικό δεν είναι ότι τρώμε κάτι τέτοια, επειδή τα πρόσθετα είναι νόμιμα και ακίνδυνα για τους περισσότερους από εμάς, εφόσον η δόση είναι σωστή. Ενοχλητικό είναι το γεγονός ότι συνηθίζουμε στη γεύση που επιβάλλουν στο φαγητό μας.
Κατασκευάζουν….
Βανίλια από απορρίμματα χαρτιού ή πατατάκια τσιπς με τέλεια συμπεριφορά σπασίματος.
Η αισθησιακή ευχαρίστηση του φαγητού κατασκευάζεται μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
1 2 3
1: Υγρό αρώματος με γεύση σαλάμι. Επίδραση: Αρωματοποίηση τροφίμων, για παράδειγμα σνακ.
2: Κυστεΐνη (E 921), παράγοντας επεξεργασίας αλευριού που επιτρέπει την ακριβή επεξεργασία της φόρμας του προϊόντος.
3: “Γλασάρισμα” κοτόπουλου: χρώμα και γεύση. Αποτέλεσμα: Χρωματισμός και γεύση ψητού κοτόπουλου.
Όποιος μπορεί να εξαπατήσει τη μύτη, έχει σχεδόν κερδίσει.
Η μυρωδιά του καφέ που περιβάλλει τα κλαδιά των διεθνών αλυσίδων καφέ προέρχεται όχι μόνο από τα κύπελλα, αλλά μερικές φορές και από το δοχείο ψεκασμού και προορίζεται να ενθαρρύνει την κατανάλωση.
Κερδίζουμε το 80% των αισθητικών εντυπώσεων των τροφίμων μέσω της αίσθησης οσμής, της μύτης, της στοματικής κοιλότητας, του λαιμού. Και έτσι γύρω από την παραγωγή της γεύσης έχει προκύψει μια τεράστια αποπλανητική βιομηχανία.
Τι μπορούμε να κάνουμε?
- Τίποτα δεν είναι απλούστερο από το να φτιάχνεις ένα γιαούρτι με φρούτα.
Βάλτε εποχιακά φρούτα στο φυσικό γιαούρτι και χρησιμοποιείστε Στέβια για γλυκαντικό.
Έτσι αποφεύγεται την ζάχαρη, χημικά αρώματα, συντηρητικά και χρώματα.
- Σάλτσα σαλάτας. λάδι, ξύδι, πιπέρι και αλάτι είναι στάνταρτ. Χρησιμοποιείστε μουστάρδα, σκόρδο και μπαχαρικά, γιαούρτι ανάλογα με τη γεύση που θέλετε και έτσι αποφεύγεται τα πολλά πρόσθετα μιας έτοιμης σάλτσας όπως ζάχαρη, χρωστικές ουσίες, ρυθμιστής οξύτητας, αντιοξειδωτικό, πυκνωτικό και αρκετούς ενισχυτές γεύσης.
- Για ένα φυσικό ζωμό λαχανικών χρειάζεστε βούτυρο, αλάτι, πιπέρι, λίγο χυμό λεμονιού και πολλά λαχανικά και μπαχαρικά: σκόρδο, κρεμμύδια, σέλινο, μάραθο, πράσα, θυμάρι, μαϊντανό κ.λ.π
Διότι από αυτά, δεν θα βρείτε κάτι σε ένα κύβο σούπας. Αυτά που λείπουν η βιομηχανία τα συμπληρώνει με μια σειρά γευστικών χημικών ενισχυτών γεύσεων.
Τέλος…
Η βιομηχανία προσποιείται ότι ο καταναλωτής πιστεύει πραγματικά ότι κάθε σάλτσα για μακαρόνια μαγειρεύεται από μια Ιταλίδα μαμά…
